In dit artikel wordt neuropsychologisch onderzoek naar religie besproken en gecategoriseerd binnen twee paradigma’s. Binnen het eerste paradigma, dat gekenmerkt wordt door een lokaliserende benadering, wordt gezocht naar specifieke hersengebieden die betrokken zijn bij religie. Binnen het tweede paradigma,waarin sprake is van een netwerk benadering, ligt de nadruk op relaties tussen neurale systemen; neurale correlaten van religieuze cognities, emoties en praktijken zijn volgens deze benadering ingebed binnen hersenstructuren in het algemeen. De resultaten van het besproken empirisch onderzoek lijkt met name de netwerk benadering te ondersteunen. Aan het slot van het artikel komen implicaties voor het bestuderen van religie aan de orde.
Neuropsychological studies on religion are discussed and categorized within two paradigms, namely a localizing paradigm, which searches for specific brain areas which are involved in religion, and a network paradigm, which emphasizes relationships between neural systems and considers neural correlates of religious cognitions, emotions and practices to be embedded within general brain systems. The results of the empirical studies which are discussed seem to support the latter approach more than the former. Implications for the study of religion are explored.